K.K.D - Umutsuz vaka

Dört duvar üstüme geliyor zifiri karanlıkta,
Sessizce ağladığımı düşünüyordum
Ta ki; gözlerimden yaş süzülene kadar
İçim içime sığmıyor, kaldırmıyor omuzlarım
Dertler bini bi paraymış gibi biri bitmeden diğeri türüyor
Renk seçsem kendime, simsiyah olurdu bütün her şey,
Yalnız bekliyorken süzüldü gözlerimden yaşlar
Nil nehrine düşse, taşardı efkardan..
Düştüm bende, kırıldım parça pinçik,
Efkar başımda duman, sis kapladı gözlerimi
Nefretimle tanıştığına memnun ol..
Kinimle tanışma, bir gün ama bir gün
Kusacağım uçsuz buçaksız bi boşluğa..
Bu kahverengine en büyük eziyetti belki de
Hatrına kırk yıl gözden çıkartılan!
Tüylerim diken diken ruhum paramparça
Düşüncelerim sel altında kalmışcasına..
Haykırsam dünyaya yer yerinden oynarcasına
Döksem satırlara, sel olur gider yüreğimden..
Geceler hep böyle her şey apaçık aşikar.
Nasıl bir derttir, nasıl bir beladır bilmiyorum
İnanamıyorum ne yaptım diyorum bakıyorum
Yaptığım bişey de yok, kendi halimde
Halsizim, umutsuz vakayım şimdiler de …
Ah şu şiirlerim, hep bir parça gerçek!


16.02.2015 - 22.22

K.K.D