Ya Rab, kulların bana küsmeyecekler mi?


AZRAİL’E RUHLARI ALMA GÖREVİ NASIL VERİLDİ?

Bilindiği üzere Rabb’imiz insandan önce toprağı yaratmıştı. Yarattığı bu topraktan da insanı yaratmayı murad edince dört büyük meleğinden Hazret–i Cebrâil’e emretti:

– Git, yarattığım topraktan bir avuç al getir!
Cebrâil aleyhisselam toprağa gidip ondan bir avuç alacağını bildirdi. Toprak razı olmadı.

– Beni yoktan yaratan Allah (cc)’a sığınıyorum, benden bir parça alma! dedi.
Cebrail aleyhisselam eli boş döndü.

Rabb’imiz bu defa İsrafil aleyhisselama emretti:
– Git topraktan bir parça al getir.

Hazret-i İsrafil de topraktan bir parça istedi; ama toprak ona da aynı cevabı verdi:
– Beni yoktan var eden Rabb’ime sığınıyorum, benden bir şey alma.
İsrafil de eli boş döndü. Bu defa da Rabb’imiz Mikâil’e emretti:

– Git, topraktan bir parça al da gel.
Toprak, yine Yaratan’a sığındı, vermedi.
Bu defa da Rabb’imiz Azrail aleyhisselama emretti:

– Git, topraktan bir kabza al da gel, ondan Âdem’i yaratacağım!
Azrail aleyhisselam gidip toprağa durumu anlattı, bir avuç alacağını söyledi.

Toprak şöyle cevap verdi:

– Ben, beni yoktan var eden Rabb’ime hep itaat etmek istiyorum. İsyan aklımdan bile geçmiyor. Benim parçamın da hep böyle itaat içinde olmasını isterim.

İcabında isyan da edebilecek başka bir varlığa menşe olmayı istemem. Bu yüzden istediğin parçayı vermiyor, senden Allah (cc)’a sığınıyorum!

Fakat Azrail aleyhisselam bu mazereti dinlemedi, kabzasını vurup topraktan bir parçayı alarak dedi ki:

– Ben de Allah (cc)’ın emrini yerine getirmeden dönmekten Allah (cc)’a sığınıyorum!
Böylece eli dolu dönen Azrâil’e Rabb’imiz sordu:

– Toprak bana sığınmadı mı?

– Sığındı, ama ben de senin emrini yerine getirmeden dönmekten sana sığındım, alıp getirdim.
Bunun üzerine Rabb’imiz Azrâil’e değişmeyecek emrini verdi:

– Öyle ise topraktan koparıp getirdiğin bu parçanın ömrü tamamlanınca yine toprağa gönderme işini sana veriyorum. Bundan sonra yarattığım insanların ruhlarını sen kabzedecek, geldikleri toprağa yine sen göndereceksin!

Bunun üzerine Azrâil aleyhisselam endişeye kapılarak dedi ki:
– Ya Rab, kulların bana küsmeyecekler mi? Zira benim elimle ölecekler?

Rabb’imizin irşadı şöyle oldu:

– Ben ölümlerine perdeler koyacağım. Bana sen perde olacaksın, sana da hastalıklar, kazalar, musibetler perde olacak. Çoğu insanlar sebepleri görecek, onlarda kalacaklar, seni ilk anda, ön planda bulmayacaklar.

"Allah'ım!

Hayırlı ölüm nasip eyle!