Ve ellerİm en çok bu anlarda üşür..

O kadar kalabalığın içinde yapayalnız kaldığımda,
bir yerlerde kalbinin attığını ama benim için olmadığını bilmediğim anda,
Bir elimi diğer elimi sıkmak suretiyle kendime güç vermeye çabalar ve bunu
başaramazken,
Senin en sevdiğin şarkıyı,çok içim acıyarak dinlediğimde,
Artık nerede,nasıl olduğunu bilemediğim ve tahmin edemediğim zamanlarda,
Senli konularda kalbimden geleni yapmış olmanın ve artık yapacak birşeyin
kalmadığını anlamanın eşiğinde,
Şarkı söylerken, o nakarat kısmında aklım sana takıldığında,
Adını duyduğumda tesadüfen bir başkasında, adının her harfi kadar kanadığımda,
Kanarım bilmediğim yerlerimden.
Üşürüm.
Çok üşürüm ama kan kaybından değil..
Yokluğundan..
Oysa ben sana "sen bir yarasın bende,yokluk bağlama demiştim.."
16.19/25.02.2017