Unutulmak | Bekir Çoşkun

“Unuturum diye yorma kendini
Öyle kolay değil, unutamazsın…”

*

Kimisi unutulmamak ister, kimisi unutulmak…
Ve “unutulmak-unutulmamak” yargıya gitti, Anayasa Mahkemesi karar verdi:
“Unutulma hakkı vardır…”

*

Genç bir adamdı, delikanlılık kanı rahat durmuyordu, o yaşların verdiği coşkuyla dar imkanlarına bakmadan deli gibi yaşıyordu…
Bir gün uyuşturucu ile yakalandı…

Sene 1998…
Adli para cezasına çarptırıldı, cezasını ödedi…
Yıllar geçtikçe aradan, kurduğu huzurlu hayatı sürdürmek, geçmişinin o kısmını yaşamından ve anılarından çıkarıp atmak istedi…
Ama o günler sosyal medyanın arşivinde, orada duruyordu…
Unutulmak istiyordu ya, gizli gizli internete girip Google'a kendi adını yazıp tıkladığında, unutmak istediği kendisi çıkıyordu karşısına…

*

Geçen sene Anayasa Mahkemesi'ne başvurdu…
Yüksek mahkeme işte o zaman; medya özgürlüğü ile kişi hakları arasındaki ince çizgiye girip, kamu yararı yoksa “Unutulma hakkı vardır” dedi…
14 yıl önceki haberlerin silinmesine karar verdi…

*

Şu yaşadığımız kaos ortamında, ne çok kişi “unutulmak” ister…
Cumhurbaşkanları, başbakanlar, ünlü siyasetçiler, generaller, bürokratlar, hukuk adamları, sporcular, sanatçılar…
Ya da kirlerine bulaşmış sıradan insanlar, yaptıklarını insanların “unutmasını” ne çok isterler…

*

Yaşamımızda kıstas belki de budur…
“Unutulmak” mı istersiniz…
“Unutulmamak” mı?..

*

Bu satırlara bakan yüzünüzü görmesem de tanırım…
Siz unutulmayın…
Onurlu başınız, açık alnınız, yurt sevginiz, kocaman yüreğiniz, gururunuz, sevdanız, o güzel yüzünüz, unutulmasın…
Unutan olursa söylersiniz:
“Unuturum diye yorma kendini
Öyle kolay değil unutamazsın…”

-----Sözcü-----