Adı Hafize olan sevgiliye Korukoğullarından Şevki tarafından yazılmış.

O tarihlerde Duyunu Umumiye memuru olan Şavki Efendi sesinin güzelliği ve rind meşreb, güzele güzelliğe aşık, kibar ve müstesna kişilerden biridir. Hadise sırasında evli ve çocuk sahibidir. Buna ragmen Hafize isimli kadına aşık olmuştur, zira Hafize güzelliğiyle meşhurdur. Ailesiden gizli olarak Kayabaşında ev kiralayarak Hafize ile metres hayatı yaşamıştır, Şavkı'nın bu hali kısa sürede ailesi ve annesi tarafındanda ögrenilmiştir. Ortada bir soğukluk varsada hiç kimse bu durumu Şavkı'nın bu uygunsuz halini yüzüne vuramamaktadır.

Aradan aylar geçer, bir Ramazan gecesi herkesin camide oldugu saatte Hafo evinde bogularak öldürülmüş, ev de ateşe verilmiştir. Ev yıkılmış göz gözü görmez dumanlar içinde cansız bulunan Hafo'nun ölüm haberi Şavkı'ya verilir.

Şavkı bu olaydan sonra günlerce ağlar, evine kapanır kimseyle konuşmaz. İşte bu günlerde olayı ve kendi halini anlatan türküyü yapar. Önce kendi okur ve ağlar, zamanlada herkes tarafından sevilir.

Bir çok insanı duygulandıran bu türkü ağızdan ağıza günümüze kadar gelmiştir.

''Hafomun evi kaya başında
Oyalı yazma yandı başında
Şavkı'nın aklı yoktur başında
Dağlar daldadır, gözüm yoldadır vay beni
Yarimin kaşı beni aldatır vay beni''

Alıntı