İtalya’da yaşamını sürdüren Chiara Vigo 62 yaşında. Ve o, yeryüzünün tek deniz ipeği dokumacısı unvanını taşıyor.


Vigo, her bahar gece karanlığı çökünce Sant’Antioco adası kıyılarında deniz güvenlik ekipleri eşliğinde dalıyor ve deniz ipeği topluyor.


Yaklaşık 15 metre derinliğindeki mağaralara ulaştığında bir midye türü olan deniztarağının dış kısmında bulunan ince püskülleri bıçağıyla kazıyor.


Vigo’nun deniz ipeği olarak adlandırılan bu püsküllerden 30 gram elde edebilmesi için ortalama 100 defa dalış yapması gerekiyor.


Deniz ipeğinin toplama işlemi bittikten sonra eğirilip iplik haline getiriliyor. Vigo’nun daldığı mağaralar ise 24 kuşak boyunca gizli tutuluyor.


Çünkü deniz ipeği dünyada en çok aranan maddeler arasında yer alıyor ve inanışa göre bu işten para kazanmak deniz yeminine aykırı kabul ediliyor.


Kendinden önceki kuşaklar gibi Vigo da maddi kazanç elde etmiyor ancak Louvre Müzesi’nde, Londra’daki British Museum’da ve Vatikan’da yaptığı eserler sergileniyor.

Deniz ipeği dokumaları hediye edilebiliyormuş ancak satılamıyormuş. Vigo, konuyla ilgili verdiği röportajında durumdan şu sözlerle bahsediyor:


“Deniz ipeği nakışları sadece bana değil, herkese ait. Onları satmak güneşten ve denizdeki gelgitlerden kâr etmeye çalışmak gibi olur.”

Deniz ipeği konusundaki pek çok bilgi sır olarak kuşaktan kuşağa aktarılıyor. Vigo da kızına dalmayı ve dokuma yapmayı öğretmiş.


Ancak kızının annesinden ayrılan bir yanı var ki o da kendi hayatını yaşamak istemesi. Bu durumda kuşaklar arası bir kopukluk olacak gibi.


Her şeye rağmen umudunu yitirmeyen Vigo ise, denize dua etmeye ve ailesinden kalan bu geleneği son nefesine kadar sürdürmeye kararlı görünüyor.