Sessizliğin Devinimi

Hayatın kaosu yoruyorken ruhumu
Sessizliğe aitim ,yalınayak koştuğum
İçsel olanda bir ruh ,konuşanlardan uzak
Kaç mana ikliminin bilincine açsam
O kadar varım ,öz benim sözdüğümüm

Sessizlikte bir kervan,yılların süzüşünde
Yordamı ruhta yansıyan
Nefesin libası ile tam olsun diye
Yaşamın akışına nakış ise sezdiğim
O külliyat benim manadaki hazzımdır


Hayatın devinimi sürdükçe
Sırrım gizli yolculukta,ah ile bilirim
Kendi hatrına vefada kaldıkça
Bir ben ile benden ziyadenin
Kader tözünün özlemindeyim


Asrevya/EfSuNkaR(MaiAlmiLa,G.K.)