Kenâr-ı bahrde hoş bir mahaldir nâzır-ı âlem
Tahaccür eylemiş bir mevcdir; üstünde bir âdem
Hayâlettir oturmuş fikr ile meşguldür her dem;
Giyinmiştir beyaz amma bakarsın arz eder mâtem
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Bu tenha yerleri gördün mü sen zannetme hâlîdir
Hayâlâtımla meskûndur bu yerler pür meâlîdir
Muhât-ı aczdir hem lâ-tenâhî birle mâlîdir;
Bu mevkidir yerim sahilde bir kürsî-i âlîdir.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Sükûnetle kuşanmış hây u hûy-i şehri gûş eyle
Sehâb-ı hande-rîz ü berk-ı yekser-kahrı gûş eyle
Ağaçlardan çıkan efkârı seyret nehri gûş eyle;
Bu vahşetgâhda sen gel benimle dehri gûş eyle.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Düşün ol zâtı kim emriyle zâtından ıyân olmuş
Vücûd-ı sermedîsinden zemîn ü âsmân olmuş
Düşün deryâyı her bir katre mevc-i bî-kerân olmuş
Hafâyâ-yı ilâhîdir ki yekdil yekzebân olmuş.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Odur hîçî-i mâzî lücce-i sürh-i meşiyyette
Bu târîkî-i müstakbel kebûd-ı sermediyyette
Durur bir Kibriyâ-yı bî-nihâyet nûr u zulmette
Beraber cümle mevcûdât ü eşyâ hep muhabbette.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Eder yekdiğerin takbîl dâim Zühre vü zerre
Yürür bir yolda murg u mâhî vü mehtâb ü şebperre
Otur şu minber-i deryâ-muhât-ı senge bir kerre
Hemen Allah'ı gör şâmil semâdan bahr ile berre.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Yürür her burc bin asr-ı mücessemdir mümâsildir
Zılâle sûretâ zannetme lâkin cism-i zâildir
Bu hey'et zîr ü bâlâ mercî-i aslîye mâildir
Giderler şâd ü handân cümlesi bir feyze nâildir.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

Döner vâdide dûr a dûr bir ses rûdlar çağlar
Çemen mâî koyunlar penbe rengârenktir dağlar
Şafaktan bahrdan etmekte cem-i sîm ü zer bağlar.
Bu şenlikte benim gönlümdür ancak varsa bir ağlar.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...

İner sisler içinde bir küçük kız kûhdan tenhâ
Doğarken necm-i bî-hâb-ı seher peyda vü nâ-peydâ
Geçer peyk-i sabâ dûşunda aks-i cûşiş-i deryâ
Ceres yâd-ı vatanla dilde eyler derdimi ihyâ.
Bulutlar dalgalar yıldızlar etrafımda hep mahrem;
Ağaçlar cûylar kuşlar çiçekler dâimâ hurrem...



Şairin Adı : » Abdülhak Hamit Tarhan
Şiirin Ölçüsü : Aruz
Şiir Türü : Genel
Kitabın Adı : » Türk Edebiyatı Antolojisi