Yaşam sonrası provalarım.. Hala iki çay bardağı koyuyorum kahvaltı masasına. Kızıyorsun diye ikinci sigarayı yakamıyor, diş macununu ortasından sıkamıyorum mesela.. ve hala yıkamıyorum son kez üzerimizi örten yorganı. ki şimdi sen gittiğini zannediyorsun ya, oysa kilometreler sevgilim.. onlar seni benden alamıyor. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. bir kaç umut var, bir kaç da yara öyle büyük değil bir kaç ömürlük hüzün sırtımda bir kaç mutluluğa tutsak uysalca.. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. Veda etmeli bazen en çok sevdiğine, çok severken. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. Biliyorsun ya susarak yaşamak zorundayım seni Bu yüzden gecelere ve sözcüklere Bölüyorum ağırlığını... |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. Ruhumun tutunduğu her dal koptu ve artık bu bedenin ayakta duruşu sadece bir yanılsamadır. Ama derdim bu değil: hayallerimi gömeli çok oldu. Arzularıma ise kulak asmayı bıraktım. Çünkü hayat, iyilerin göz yaşlarıyla ve mutluluğu hak etmeyenlerin sırıtışlarıyla dolu. Mühim değil.. Bir kaç güzel anı ve içten tebessümlerim oldu. Fazlasını umarak asıl, en büyük kötülüğü ben kendime yaptım. Umut, lezzetli bir intihar olabiliyor. Güvenmek, insanı zayıf kılabiliyor. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. Yalnızlık her acıyı abartır. Çünkü duygular saklandıkça azalmaz, aksine şiddetlenir. Ve insan yalnızlaştıkça acı eşiği de yükselir. Öyle ki, bir zaman sonra hiç bir şey canını yakmaz olur. Hissizleşmek, yalnızlığın son evresidir. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. Sorun yalnızlık değil, hiç olmadı Tek kişilik bir bilettir yalnızlık Ve bir sandalyeye bağlamışlar 3.sınıf bir filmi izletiyorlar zorla Sorun yalnızlık değil, hiç olmadı Yıllar sadece, beklemiyor hayallerimi Aklımın sokaklarını izliyorum Geçen ise sadece zaman Sorun yalnızlık değil, hiç olmadı. Hayatın anlamı kadar göreceli manzaralarda ölmek kadar kati hayaller kırdım ve o kırıntılar ile kesildi bileklerim. Durmaksızın zaman aktı içimden. Zaman kaybından öldü aynalarımı dolduran ve şimdi bir ceset ile yaşıyorum artık: gerçek yoksulluğun yalnızlık olduğu ülkemde.. Nefes aldığıma bakma İçim ölüdür benim Neyse, dedim ya: Sorun yalnızlık değil, hiç olmadı. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. söylenecek tüm sözler söylenmiş sevilesi tüm kadınlar sahiplenilmiş yaşanası tüm yıllar defolup gitmiş gibi hem nasıl yazılır anlamsızlık? anlatmak zor, yaşamak da cesur sözcükler dayandığında şakağa oysa onca duygu ve yıkılan duvarların enkazı boşa gitmemeli hem midesi kelebekler ile dolu bir çocuk kusarken zihnimde, yazmalıyım..yoksa hiç susmayacak yakasına yapıştığım keşkeler yolunu gözlediğim iyikilerin sessizliğinde. |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. İkiden bir çıkınca, bir kaldığı yalan. Sen gidince, ben kalır mıyım o zaman...! |
Cevap: Yaşam sonrası provalarım.. -Neden ağlıyorsun küçüğüm, söyle bana? -Marta, reddedilmek yalnızlıktan daha çok mu acıtır? -Hayır tabi ki. Sana acı veren şey reddedilmek değil ki. -Ama içimde cam kırıkları var Marta. Çok…çok acıyor. -Kaybetmekten korktuğunu elinden aldıklarında böyle hisseder her insan. Büyüyorsun artık. Sevmenin sevilmek için yeterli olmadığını öğreniyorsun. -Bence sevince sevilmeli insan. Sana söz veriyorum, beni kim severse sevsin ben de onu seveceğim Marta. Onunda içinde camlar kırılsın istemem. Çok acıyor çünkü. -Keşke o kadar basit olsaydı küçüğüm. İnsan seveceği kişiyi seçemiyor ki. |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 08:36. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.9 Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Site kurucuları: Damla ve Meltem