Penceremin önüne bir sandalye çektim. vakit, akşam üzeri. günün en sevdiğimiz saatleri. hatırlar mısın en çok o saatlerde seviyordum seni, en çok o zaman hayrandım sana, sesine, yüzüne, benliğine.. düşler en çok o sıra gerçek olurdu sanki. ah mesafeler, bir akşam üzeri çekilirdi aramızdan. işte o zaman gözlerim amaçsızca kapanır, tam göğüs boşluğuma bir huzur otururdu. o huzurdan eser yok şimdi. kırk düğüm attım boğazıma seni hatırlamamak adına. çatı katından atlamış da ölmemiş gibiyim sevgilim. ağrılarım, kırıklarım, gidip de geri dönen mektuplarım var gibi. ah sevgili yarim, her şeye rağmen fazlasıyla güzelsin. her şeye rağmen sen yine tek çaresin. ve beni hiç sevmemiş gibisin. sahi, hiç mi sevmedin? sahi hiç mi bir sabah gözlerini açınca aklına gelmedim? hiç görmedin göz kapaklarının altında beni? sevgilim, bu derin bi’ acıdır. sen derin bi’ acı olarak kalacaksın bende.
Hiç gereği yokken hayatına giren insanlar..
Hiç gereği yokken karşına çıkarlar..
Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını belkide yıllarını alırlar..
Hiç gereği yokken gece-gündüz aklından geçen her düşünceye bulaşırlar..
Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederler..
Sonra da;
Hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderler.
VaV
Penia.
18Beğeniler
Şimdi Gögsümdeki Ağrının Günahı Kime Yazılsın..! 
Normal
