Sevgili,

Kimin ben hatırlat bana,
Kendimle tanıştır beni
Nasıl yalvarayım sana
Lisan ver konuştur beni.

Türkünün dizelerinde sana rastladım.Nasıl güzel anlatmış seni, tahmin edemezsin.
Oturup kendini deliler gibi sevesin gelir.Ben öyle yaptım, oradan biliyorum.
Gerçi, güzel olan herşey de, sana dair bir şeyler bulabiliyorum.
Belki de sevdiğimden değil, alıştım sanırım.
Hepsini bir kenara bıraktım da ; sende kalmış bir adam tanıyorum, geri iadesini isteyebilir miyim ?
En azından bu kadar hatırım vardır.Kaç yıldır seviliyorsun, kafi gelmiştir artık.
Yaşayacaklarımızı seçebilseydik eğer , yaşamak istediklerimiz bunlar olur muydu ? Emin olamıyorum.
İçinde soru işaretlerinden başka bir şeyin olmadığı bir öykü bıraktın bana...
Biraz hasret,bir parça sensizlik,üç beş kalp sancısı, ucundan az uykusuzluk,alkol tüketimi , birazda sigara...Az daha çabalasam tekelden plaket bile alabilirim.
Çok sigara içtiğimi söylüyorlar. Aslında çok değil sadece canımın istediği kadar içiyorum.
Son nefesimi verirken, canının her istediğini yapmış, mutlu bir adam olarak ölmek istiyorum.
Mümkün mü?
Sanırım senden sonra mümkün olma ihtimali eksilerde...
Aslında çelişkili bir soru çünkü ne zaman istediğimi elde etsem; mutlaka başka bir şey istiyorum.
Belkide herkeste bu böyledir.Olmayabilirde...
Galiba bugün yine acıdan sarhoş oldum.
Acının sarhoşluğu nasıl bir şeydir bilir misin ?
Lanet olası,adamı çakırkeyf bile yapmaz.
Tam olarak beceremediğimiz şeyleri bir kenara bırakalım.
Bir akşam vakti seninle payımıza düşen acıdan bölüşelim.
Şöyle,boğaza karşı...
Bakalım hangimiz evin yolunu bulabiliyoruz ?

Gönderilmeyecek Mektuplar.