. İnsanların ne düşündüğünü artık umursamıyor,
olur olmaz şeylere kendini üzmüyorsun.

. Hayatındaki insanları olduğu gibi kabul etmeyi öğreniyorsun.

. Görüşmek istemediklerini eliyorsun.
“Ama ayıp olur.” devrinin sonu…

. Herkesin seni beğenmek, sevmek zorunda olmadığını biliyorsun.

. Egoyu geri plana atmayı öğreniyorsun.
Sana iyi gelecek davranış şekillerini uygulamaya başlıyorsun.

. Yapamadığın, yetişemediğin şeyler için
suçluluk duymaktan vazgeçiyorsun.

. Özgüvenin ve farkındalığın artıyor.

. Ne istediğini biliyorsun. Boşa harcayacak zamanın yok.

. Geçmişte yaptığın hatalardan ders çıkarıyorsun.
Elinde 50 yıllık bir yaşam kılavuzu oluyor.

. Hata yapsan da bu dünyanın sonu olmuyor.
O hatanın bir gün, işine yarayacağını biliyorsun.

. Akıntıya karşı değil, akıntıyla birlikte yüzmeyi öğreniyorsun.

. “Hayır” diyebilmeyi öğreniyorsun.
Bak bu çok önemli! “Hayır" diyebilmeli insan

. Kafana taktığın şeylerin sayısı azalıyor.
Hiçbir şey o kadar önemli olmuyor artık.

. Dayanıklılık gücün artıyor.
Hayat seni çoktan birçok acı çeşidiyle test etmiş oluyor.

. Kendi değerini biliyorsun.

. Yalnızlığın ve kendinle geçirdiğin zaman
eskisinden çok daha kıymetli oluyor.

. Muhteşem hayatlar yaşadığını düşündüğün insanların,
hiç de muhteşem hayatlar yaşamadığını biliyorsun.

. Hayatta herkes bilmediğin bir problemle mücadele edebiliyor olabilir.
Anlamasan da, anlayış göstermeyi öğreniyorsun…
Alıntı