Hersey bitti artik dedigimiz zamanlar olmustur; Asktan elimizi etegimizi cektigimiz hergun ayni gokyuzune bakip ic gecirdigimiz dar vakitler yorgunuyuzdur mutlaka hayatimizi bir bolumunde...

Hersey birbirinin aynisidir: Deniz bildigimiz maviliktedir, gunes artik isitmaz icimizi temmuz sicaginda bile. Hergun bildik yuzlere ayni selamlar verilir ve her sabah usenmeden taktigimiz maskelerle yeni bir gune daha baslariz.
Yeniden... Yeniden... Yeniden...

Oysa hicbir sey yeni degildir; Hatta aksine hergun hayatimiz bir parca daha eskimektedir. Heyecansiz, dingin, suspus bir hayatin surgununde gecmektedir artik gunlerimiz ve icimizden kimseye ne sIkayet etmek gelir ne de buralardan cekip gitmek...

El ele tutusmus her sevgili bir parca daha icimizi burkar, her ayrilik sarkisi icimizi bir kez daha kanatir... Biten asklarimizin hepsine bir turku yakariz, artik gecmis oldu hepsi diyerek...

Ve tamda herseyden umidi kesmisken cikageliverirsin, ozur dilerim gec kaldim dersin. Baslarsin anlatmaya kendini. Hicbir sey ses vermez olur, zaman durur; Ama sen akmaya baslarsin icime dogru bir caglayan gibi...

Iste o an ASK YAKALAR SENI