Tarih aynası diyor ki:

“Şarapnel mermisini (Shrapnel Cell) icat eden ve ona ismini veren Henry Shrapnel (1761-1842) İngiliz ordusunda bir subaydı. İlk şarapnel mermisinin başarıyla denendiği 1784 yılında Henry Shrapnel kraliyet topçu birliğinde teğmendi. 20 yıl sonra şarapnel mermileri ilk kez İngilizler tarafından Hollandalılara ve Guina’daki savaşta Surinamlılara karşı kullanıldı. Bu yeni silahın ne kadar etkili olduğu Waterloo’daki meşhur savaşta en açık şekilde görüldü ve bundan sonra şarapnel mermileri tüm dünyada kullanılmaya başlandı. Diğer birçok mucit gibi Henry Shrapnel de hayatının son kısmını sıkıntılarla geçirdi ve sefalet içinde öldü.”

Kırılası ayna. Şarapnel insanlığın yiğitliğe şikesidir.
Namerttir ve hep ansızın, daima kahpece, sıkça ölümle gelir yüreklere.

Derin Avrupa suyunu sıktı insanlığın. Kendini ayırmadı, umursamadı. Şarapnelin kendine döneceğine ihtimal vermedi. Aşırı kalabalık bir sömürge ile mutlu olunabileceği rüyasına yatırdı kendini.

Aynada karanlık gece.
İnsanlık ölümüne kara.