Aydınlanmış kişilerin çocuğu yoktur; nevrozlu kişilerin ise çocuk sahibi olmaması gerekir.

Tam ikisinin arasında, zihinsel olarak sağlıklı, nevrozsuz olma hali vardır; ne nevrozlusun ne de aydınlanmış durumdasın, basitçe sağlıklısın. Tam ortası; ebeveyn olmak için, bir anne ya da bir baba olmak için doğru zaman budur.

Sorun şudur: Nevrozlu kişiler çok çocuk sahibi olma eğilimindedir. Nevrozlu kimseler, nevrozlarının içinde, etraflarında, doldurulmuş bir boşluk yaratmayı çok isterler. Böyle yapmamalılar çünkü bu kaçıştır. Onlar nevroz gerçeği ile yüzleşmeliler ve onun ötesine geçmeliler.

Aydınlanmış bir kimsenin çocuk sahibi olmaya ihtiyacı yoktur. O kendisini nihai olarak doğurmuştur. Artık başka hiçbir şeyi doğurmaya gerek yoktur. O kendisine bir anne ve baba olmuştur. O kendisine bir rahim haline gelmiştir ve o yeniden doğmuştur.

Ancak, ikisinin arasında, nevroz yokken meditasyon yaparsan biraz uyanık, farkında olursun. Yaşamın sadece karanlıktan oluşmaz. Bir kimse bir Buda haline geldiğindeki kadar içeri ışık sızmıyordur ama soluk bir mum ışığı mevcut. Çocuk sahibi olmak için doğru zaman budur, çünkü o zaman kendi farkındalığından bir şeyi çocuklarına verebileceksin.

Aksi takdirde onlara armağan olarak ne vereceksin?
Nevrozlarını vereceksin.
Çocuk sahibi olmak için doğru
Bir hikaye duymuştum: On sekiz çocuğu olan bir adam, onları panayıra götürdü. Panayırdaki ödül, sekiz bin sterlin değerinde bir boğaydı ve onu görmek için ayrıca beş pence ödemek gerekiyordu. Adam bu ücretin fahiş olduğunu düşündü ama çocukları hayvanı görmek istedi ve hepsi girişin önündeki bariyerlere yaklaştı.

Görevli, "Efendim tüm bu çocuklar sizin mi ?" diye sordu.
"Evet öyle," diye yanıtladı adam. "Niçin?"
Görevli yanıtladı; "şey, siz burada bir dakika durun, ben boğayı sizi görmesi için getire- ceğim!"

On sekiz çocuk! Boğa bile kıskanacaktır.
Bilinçsizce kendi kopyalarını yeniden üretip duruyorsun.
Önce düşün:
Şayet bir çocuk doğurursan dünyaya bir armağan sunuyor olacak halde misin?
Dünya için bir kutsama mısın, yoksa bir lanet misin?

Ve sonra düşün: Bir çocuğa annelik ya da babalık yapmaya hazır mısın?

Koşulsuz olarak sevgi vermeye hazır mısın?


Çünkü çocuklar senin aracılığınla gelir ama sana ait değildir.
Onlara sevgini verebilirsin ama onlara fikirlerini dayatmamalısın.
Onlara nevrozlu yönlerini vermemelisin.
Onların kendi tarzlarında çiçek açmasına izin verecek misin?
Onların kendileri olmasına izin verecek misin?
Eğer hazırsan, o zaman tamam.
Aksi takdirde bekle; hazırlan. İnsanla birlikte yeryüzüne bilinçli evrim gelmiştir.
Hayvanlar gibi sadece bilinçsiz bir şekilde üreme.
Çocuk sahibi olmayı istemeden önce şimdi hazırlan, daha çok meditasyon haline gir, daha sessiz ve huzurlu ol.
İçindeki tüm nevrozlardan kurtul.
Çocuk sahibi olmak için doğru
Tamamıyla temiz olduğun anı bekle, ondan sonra bir çocuk doğur. O zaman çocuğa hayatını, sevgini ver; daha iyi bir dünyanın yaratılmasına yardım edeceksin.

OSHO