Kimi olduruyor?
Ve her yaktigi sigaranin alevinde baska bir an, baska bir gun geliyor gozunun onune, mutlu mutsuz, yuz kizartici, sacma, kahkahali, opusmeli, karanlik, aydinlik. Cok asik hala ve bunu ancak siniriyle kamufle ederek kendinden ve baskalarindan gizleyebiliyor.

Yuzune yesil, kahve, siyah boyalar suruyor, kamuflaj kisa suruyor.

Gunluk dusunceler, baska erkekler, denemeler, denememeler, ve her seferinde yepyeni bir mutsuzluk, bir kamuflaj daha.

En altaki mi en ustteki mi kamuflaj bilmeden hayatini surduruyor, boyalarin altindan bazen yuzu gorunuyor, hemen boyuyor yeniden, bitmiyor.
Boyalar bitiyor, o bitmiyor.

Artik asik oldugunu kendine itiraf edecek kadar goremiyor yuzunu zaten, sakladigi siyah tufegi cikariyor nihayet yatagin altindan.
Bam.
Kimi olduruyor?