K.K.D - Çığlık çığlığa sustum

Aklıma düştü yine senden parçalar…
Saçların, kaşların, gözlerin, ellerin
Baktım derin bir of çektim baktım
Sağım da solum da yoktu kimseler
Karanlık zifiri dört duvar bizde böyle
Bıktım usandım yılmadım yıkılmadım
Olmadı belki de istediğimiz gibi
Varsın olsun istediği gibi ya nasip!
Yine düştü gözlerinin hüznü gözlerime
Hüzün olmasa mutluluğun farkın da varmayacağız.
Olsun hüzün de lazım huzur da
Saçlarına poyraz değdiğin de benim içim titrerdi
Gözlerinden yaş gelse yüreğim kan ağlar
Gözlerim kurur çöle dönerdi bilmezdin!
Bilmediklerini yazsam bildiklerin yok olurdu
Bildiklerini yazsam bilmediklerin utanır
Ben hala suskunum sessizim belki
Bu haykırışlar avaz avaz susmaktan
Bu yazılar bu şiirler boşuna değil…
Sustum avaz avaz çığlık çığlığa sustum
İçimde depremler volkanik patlamalar
İnadına inatla sustum sessizliğin esrarengizliğinde
Sesim de çıkmadı soluğum da
Küllükte sigaram yarıya geldi
Yarası kül yarası yarım kalan nefeslerim.
Koskoca şehrin sokaklarından daha karışık düşlerim
Ben ne düştüğümü nede kalktığımı unuturum!
Ne beni düşüreni de nede kaldıranı unutmam.
Gel desen kaçan otobüsü kovalamam ben.
Gidenlerin ardına su bile dökmem
Gitti gidiyor gidecek kalmadı.
Kirli değildi duygularım duyduklarım kadar
Duyduklarım duygularım kadar basmadı ağır bende ..


28.04.2015 - 23:05

//K.K.D - her zaman derim yine diyorum. ben çok şair değilim!.. ŞİİR çok...

Dipçe: Burda eksik olduğunu fark edince eklemek istedim. İnviza hali devam ediyor yani...