Ebu Musa el- Eş'ari (r.a)'dan rivayet olunduğna göre;Rasulüllah (sav) şöyle buyurmuştur:

"Her kim keder ve hüzün isabet eder de:

'Ey Allah! Ben seninkulunum, Senin kölenin ve cariyenin çocuğuyum, alnım Senin elindedir,hükmün bende geçerlidir, takdirin bende adaletin ta kendisidir.


kendisiyle Zatı'na isimverdiğin veya kitabında indirdiğin veya mahlukatından (yarattıklarından) birine öğrettiğin veya indindeki gaybilminde, kendisiyle istisar ettiğin (özel olarak kendineseçtiğin) bütün isimlerinhürmetine Senden, Kuran-ı Kerim'i kalbimin rebi'i (ilkbaharı), gönlümün nuru, hüznümün cilası, derdiminzehabı (üzüntümün açılmasına ve derdimin gitmesine sebep) kılmanı isterim" derse, muhakkakAllah-u Teala onun derdini ve üzüntüsünü giderir ve onun yerinekendisine genişlik verir."


Bu rivayete göre dinleyenlerden biri: "Ya Rasulellah!Gerçekten bu kelimelerden mahrum olan zarara uğramıştır deyince,Rasulüllah (sav): "Evet bunlarısöyleyin ve öğretin. Her kim bunlarda bulunan bereketi arayarak bukelimeleri söylerse Allah-u Teala onun üzüntüsünü giderir ve kendisineuzun süreli sevinç bahşeder" buyurmuştur.


Kaynak:Kasr!ı Arifan Dergisi, Sayfa 62, Nisan 2011