FARE KUŞLARI

BAŞTANKARALAR» bilinen en canlı, en hareketli ve en sinirli kuşların arasında yer alırlar. Bütün gün ağaçtan ağaca uçar ve dalların üzerinde aralıksız dolaşırlar. Birçokları böcekler, taneler ve yemişlerden başka, ölü hayvanların yağını da yerler. Bu yüzden, yüzüldükten sonra pencere dışına asılmış kazlar, bu kuşların saldırılarından emniyette değildir. Fazla enerji tüketmeleri sebebiyle çok yemeye ihtiyaç duyan baştankaralar, muazzam miktarlarda böcek yok ederler.


Uykuları çok derindir. Üzerinde tüneyip uyudukları daldan alınıp bir masanın üzerine konuldukları halde uyanmayanları görülmüştür. Bu kuşlar esaret hayatına çabuk alışırlar, fakat gerçek anlamda evcil olmazlar. Bununla beraber insanın elinden ay çiçeği tohumu veya Amerikan fıstığı almaya gelecek kadar cesurdurlar. Birçok baştankaralar kafes içinde eğlenceli kuşlarsa da, başka kuşlarla br arada hapsedilmeleri hatadır. Bu durumda kendilerinden iri kafes komşularına dahi saldırır, avlarının sırtına yapışır, onu gaga darbeleriyle öldürür, kafataslarını deler ve beynini yerler
Baştankaraların az veya çok fark lı grupları vardır. Bunlardan «orman baştankaraları» (Parus), yandan basılmış koni biçiminde kuvvetli gagaları, kuvvetli ve iri pençeli ayakları, kısa ve enli kanatları, orta veya uzun kuyrukları, çok kere nefis renkli ve desenli tüyleriyle dikkati çekerler. Sayısız alt-türü olan 70 kadar tür, Avustralya ile Güney Amerika dışında dünyanın her tarafında bulunur.
geldik

Grubun en iyi bilinen üyesi, bazı dillerde «kömür baştankarası» diye
isimlendirilen baştankara'dır (Parus majör); 16 santimlik uzunluğu ile ailenin en iri Avrupa'lı üyesidir. Sırtı zeytuni yeşil, karnı kükürt sarısı, başının tepesi, gerdanı, vücudunun bütün alt kısımlarını katederek arkaya doğru daralan bir şeridi ve boyundan başlayarak başın arkasına kadar uzanan ikinci bir şeridi siyah, kanat ve kuyruk tüyleri mavi-gri, kanatlarının üzerindeki bir şerit beyaz, gagası siyah, ayakları kurşunî gridir.
Bu baştankara, Kutup Dairesi'nden itibaren Avrupa'dan hiç eksik olmaz. Batı Sibirya ile Altay dağları arasındaki bölgelerde de bulunur, fakat bu kıtaların güneyinde daha çok kışın rastlanır. Yuvasını kâh yere yakın, kâh ağaçların tepesinde bina eder. Ağaç kovuklarını tercih ederse de, eski duvarlardaki oyuklar veya terkedilmiş saksağan, ya da karga yuvaları da işini görür. Yumurtalarının sayısı genel olarak 6 - 10'dur, bazen 12 - 14'e yükseldiği görülmüştür.
Başka bazr tanınmış orman baştankaraları ila vukandakine ayrı ayrı tarif edilmelerine lüzum bırakmayacak derecede benzerler. «Gök-baştankara» nın (Parus caeruleus) sırtı mavi-yeşil, başı kanatları ve kuyruğu mavi, karnı kükürt sarısı, göğsünün ortasından geçen uzunlamasına şerit siyahımsı mavidir. Vücudunda ve başında beyazlıklar vardır. Uzunluğu 11 -12 santimdir. Bu tür 60-65 derece kuzey enlemine kadar bütün Avrupa'da ve Ön Asya ile Anadolu'da bulunur.
Başka tanınmış orman baştankaraları «tepeli baştankara» (Parus cristatus), «bataklık baştankarası» (Parus palustris), «mahzun baştankara» dır (Parus lugubris