Rus yazar Dostoyevski romanda (Suç ve Ceza) bir insanın başka bir insana karşı işlediği suçtan dolayı çektiği korkunç vicdan azabı anlatılmaktadır. On dokuzuncu yüzyılda Rusya’nın büyük kentlerinden birindeki yoksul insanlar yansıtmıştır.

Ruhsal sorunları olan üniversite öğrencisi Raskolnikof kendini çok akıllı bulur. Sosyetede bir yer etmek İçin de ne olursa olsun para bulmalıdır. Sonunda tefeci bir kadını öldürerek parasını alır. Fakat böyle bir yöntemle para elde ettiğinden vicdan azabı çekmeye başlar. Kendinden nefret eder toplumdan bütünüyle uzaklaşır. İşlediği suçun topluma zararı olmadığını tersine toplumun bir tefeciden kurtulduğunu düşünse de bu pişmanlık duyguları hafifletmez. Arkadaşlık ettiği polislerden olayın kapanmak üzere olduğunu öğrenince rahatlayacağına büsbütün vicdan azabına tutulur ve suçunu itiraf eder. Belki de göreceği ceza acılarını hafifletecek onu rahatlatacaktır.