Sancak verse

kim için gülüşün değiştiyse ona git o zaman
sen gidince benden bir şeyler kalır mı bana
ben derim de dinleme içimden söylerim o zaman
bugün bana düşer belki ölümler yarın da sana
sana bakan bu gözleri kan bürüdü
bana göre bugün intikam günüdür
bırak veda cümlesini sonunu bile bile
bu yolları sen değil ben yürüdüm
yine gözüm pencerede
laf ettiğin o bodrumun en dibinde
uykulu gözlerini sevdiğin adam
sana yazar oldu bak hiç uyumadan
gören bir çırpıda yuttuğumu sanar
saklarım içimde tuttuğum kadar
bir ben mi bilirim yoksa sen mi unuttun
ettiğin yeminleri sattığını falan
delilik elini tuttuğum an
dün gibi bana gülüp ona gittiğin an
doğuşum seninle belki ama
kıyamet gözümden düştüğün an

Nakarat

kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
sen sanar kime dokunursa ellerim
bugüne kadar kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
ben sanıp kime dokunursan onun ol ölene kadar

Taladro verse

özlemek ayları sormak gibi
kimi senin kimi toprak gibi
sevgi de acıya doymak gibi
anlatır aşk seni toprak kiri
o yüzden elleri bağlı kadın
nefsime hakimim aynı tadın
geçtiğim her yol battığım
her yüz baktığım herkesle aynı adın
köyümüzün hüzünlü kaldırımları
acıları içimde kaldırılmadı
kimseyi yerine koyar mıyım
ben aşktan öldüm ana kandırılmadım
derdim yeni bir de dert koyuyorlar
bağrıma taş bunu keyif sanıyorlar
acılarım hepsine örnek olur da
niye acılarıma keder vuruyorlar
sevginin ehli ve aşkının eriyim
yokluğun ok gibi kalbinin eviyim
hayır deme allahın aşkına
izin ver bana o gözleri seveyim
sanki garip bir deneyim
sevmek zor ama deneyin
saç teli güneşime meydan okuyan kadın
iste sana öleyim

Nakarat

kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
sen sanar kime dokunursa ellerim
bugüne kadar kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
ben sanıp kime dokunursan onun ol ölene kadar

Canfeza verse

dünyanın oksijenini bir başına üretir gözleri
ben kaybettiğimi özlerim vazgeçtiğimi değil çok özledim
yer kabuğunu magmaya kadar eritir sözleri
zekası taşa çevirir dünyanın gördüğü en kıvrak dansözleri
kışa çevirir yazları hem boşa üşütür bizleri
öyle gelişigüzel oldu ki gidip tekrar gelsin istedim
kaybeder en güzel hisleri yol gösteremez izleri
gidişini izleyin tav eder kendine hissizleri
gitsen de geri gelsen hep nefesin yapışsa enseme
dert yerine bir defa el versene sevinir seven sen seversen
senden önce canım acımazdı yaram çoktu ama acım azdı
eski bir hatıra acımasızdı acıma sızdı acım azdı
beş para etmez yokluğun kar değil varlığın
sıcağını ışığını çektiğinden beri üstümden karlıyım
beyaz bir çığ kapladı coğrafyamın üzerindeki allığı
yüzün yamaçlarımı aydınlatamadığından efkarlıyım

Nakarat

kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
sen sanar kime dokunursa ellerim
bugüne kadar kimleri yerine koyarmışım ben
kal dedikçe o aktı gözümden
yanar içim
ben sanıp kime dokunursan onun ol ölene kadar