Ebû’d Derdâ (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre: “Rasûlullah (s.a.v.) kustu, orucunu bozdu ve abdest aldý.” Râvî diyor ki: “Þam mescidinde Sevbân ile karþýlaþtým ve o’na bu hadisi anlattým.” Dedi ki: “Doðrudur ben de abdest suyunu dökmüþtüm.” (Dârimî, Savm: 24; Ebû Dâvûd, Sýyam: 32)
žTirmîzî: Ýshâk b. Mansur: Ma’dan b. Talha diyor. Halbuki: “Ýbn ebî Talha” ismi daha doðrudur.
Tirmîzî: Peygamber (s.a.v.)’in ashabý ve tabiinden pek çok kimselerin görüþü: “Kusma, balgam ve burun kanamasýndan dolayý abdest gerekir” demiþlerdir.
Sûfyân es Sevrî, Ýbn’ül Mübarek, Ahmed ve Ýshâk da bu görüþtedirler. Bazý ilim adamlarý þöyle diyor: “Kusma, balgam ve burun kanamasýndan dolayý abdest gerekmez.” Mâlik ve Þâfii’nin görüþü de budur. Hüseyin el Muallim bu hadisin ceyyid olduðunu söylemiþtir. Bu konuda Hüseyin’in hadisi en sahih olanýdýr.
Ma’mer bu hadisi Yahya b. Kesir’den rivâyet etmekte ve senedinde yanýlarak þöyle demektedir: Yeîþ b. Velid’den, Hâlid b. Ma’dan’dan ve Ebû’d Derdâ’dan bir yönden senedinde el Evzaî’yi söylemiyor diðer yönden de Hâlid b. Ma’dan demektedir. Halbuki bu “Ma’dan b. ebî Talha’dýr.”